Specjalności :  KONSTRUKCJE BUDOWLANE I INŻYNIERSKIE - ROK III

 

 

 

 

METODY KOMPUTEROWE W INŻYNIERII LĄDOWEJ

 

Wymagania, bez spełnienia których nie można słuchać przedmiotu: zdany egzamin z wytrzymałości materiałów, zaliczone metody numeryczne. Studenci są zobowiązani do przypomnienia sobie podstawowych pojęć i definicji z analizy funkcjonalnej, wykładanych w przedmiotach Analiza Matematyczna i Algebra z Geometrią Różniczkową (liniowe przestrzenie wektorowe, transformacja liniowa, formy liniowa, dwuliniowa i kwadratowa, normy w przestrzeni liniowej, iloczyn skalarny, przestrzeń Hilberta).

 

 

A.WYKŁADY  (30 godz.)

 

I. Sformułowanie przedmiotu

I.1. Zakres przedmiotu, zdefiniowanie metody komputerowej

I.2. Wymagania, warunki zaliczenia

I.2. Omówienie literatury

 

II. Wariacyjne sformułowanie problemów brzegowego

II.1. Rozwiązanie słabe (lub uogólnione)

II.2. Minimum funkcjonału kwadratowego

II.3. Przestrzeń energii

II.4. Podstawowe i naturalne warunki brzegowe

II.5. Niejednorodne warunki brzegowe

 

III. Metody wariacyjne rozwiązań przybliżonych

III.1. Metoda Rayleigha-Ritza

III.2. Metody residuów ważonych: Bubnowa-Galerkina, najmniejszych kwadratów, kollokacji punktowej

 

IV. Metoda elementów skończonych (MES)

IV.1. Podstawowe etapy procedury MES, zbieżność metody

IV.2. Równanie różniczkowe zwyczajne drugiego rzędu

IV.2.1. Model skończenie-elementowy Rayleigha-Ritza

IV.2.2. Model skończenie elementowy Bubnowa-Galerkina

IV.2.3. Analiza statyczna prostej kratownicy

IV.3. Równanie różniczkowe zwyczajne czwartego rzędu

IV.3.1. Model skończenie-elementowy Rayleigha-Ritza

IV.3.2. Analiza statyczna belki ciągłej i ramy płaskiej

IV.4. Równanie różniczkowe cząstkowe rzędu drugiego

IV.4.1. Model skończenie-elementowy Rayleigha-Ritza

IV.4.2. Liniowy element trójkątny

IV.4.3. Ustalony przepływ ciepła w obszarze dwuwymiarowym

IV.5. Układ równań MES dla liniowego problemu teorii sprężystości (LPTS)

IV.5.1. Sformułowania lokalne i globalne

IV.5.2. Układ równań MES

IV.5.3. Analiza stanu naprężeń w tarczy

IV.5.4. Zastosowanie MES do analizy wyboczenia belek i ram

 

 

B. ĆWICZENIA LABORATORYJNE (30 godz.)

 

L1. MATHCAD – Wprowadzenie, obliczanie wartości wyrażeń arytmetycznych, tablicowanie funkcji, wykresy funkcji jednej zmiennej, przykłady z zakresu interpolacji i aproksymacji funkcji jednej zmiennej, obliczanie całek i pochodnych funkcji.

L2. MATHCAD – Ciąg dalszy L1, rozwiązywanie równań i układów równań, operacje na wektorach i macierzach, rozwiązywanie układów równań macierzowych, rozwiązywanie problemów początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych.

L3-4. KRATA – poznanie programu, wydanie tematu P1.

L5. KRATA – wykonanie obliczeń, zaliczenie P1 i wydanie tematu P2 (metody wariacyjne).

L6-7. Konsultacje P2 i zaliczenie P2.

L8. RAMA – poznanie programu RM-WIN, wydanie tematu P3.

L9-10. RAMA – konsultacje P3 (obliczeń komputerowych i ręcznych).

L11. MAJAK – poznanie programu, konsultacje P3 i wydanie tematu P4.

L12. ANSYS (lub Felt) – poznanie programu, konsultacje P3 i P4.

L13. Konsultacje P3 i P4.

L14. Konsultacje P4, zaliczenie P3.

L15. Zaliczenie P4.

 

Zajęcia laboratoryjne są obowiązkowe. Zaliczenie projektu (P1 do P4) w terminie oznacza możliwość uzyskania oceny bardzo dobrej. Każdy tydzień opóźnienia obniża ocenę o jeden stopień (aż do oceny dostatecznej).

 

 

C. SPOSÓB REALIZACJI PRZEDMIOTU

 

Treści przedmiotu opisane w p. A należy sobie przyswoić na podstawie wysłuchania wykładów, przestudiowania literatury (podanej w p. E) oraz dyskusji trudniejszych zagadnień na konsultacjach. Należy podkreślić, że konsultacje, chociaż nieobowiązkowe, są ważnym elementem studiowania przedmiotu.

 

 

D. WARUNKI  ZALICZENIA PRZEDMIOTU

 

W trakcie semestru odbędą się dwa kolokwia. Zaliczenie każdego z kolokwium jest równoznaczne z zaliczeniem części wykładów. Studenci, którzy nie zaliczą tych kolokwiów w semestrze będą mogli to zrobić jeszcze dwukrotnie: pod koniec semestru, lub w czasie sesji poprawkowej. Przedmiot jest zaliczony jeśli ma się zaliczenie z wykładów (czyli zaliczone obydwa kolokwia) oraz z ćwiczeń laboratoryjnych. Do kolokwiów w sesji poprawkowej mogą przystąpić tylko studenci, którzy mają już zaliczone ćwiczenia laboratoryjne.

 

 

 

E. Literatura

1. Cz. Cichoń, W. Cecot, J. Krok, P. Pluciński, Metody komputerowe w liniowej mechanice konstrukcji. Wybrane zagadnienia. Podręcznik Politechniki Krakowskiej, Kraków, 2002

2. Cz. Cichoń i inni, Majak. Macierzowy język analizy konstrukcji. Skrypt Politechniki Krakowskiej, Kraków 1993

3. Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. Red. M. Kleiber, PWN Warszawa 1995 (str. 346-369)

4. N.S. Ottosen, H. Petersson, Introduction to the Finite Element Method. Prentice Hall 1992  (dostępna w bibliotece L-5)

 

 

 

 

                                                                                Prof. dr hab. inż. Cz. Cichoń