Tematyka

Tematyka działalności naukowej Katedry L-10:

  • Metody dyskretyzacyjne (MES, MRS, MEB, metody bezsiatkowe, a zwłaszcza ich wersje adaptacyjne), pozwalające na wiarygodne i efektywne rozwiązywanie wybranych zagadnień mechaniki, inżynierii lądowej oraz dziedzin pokrewnych;
  • Metody sztucznej inteligencji (szczególnie zastosowania sztucznych sieci neuronowych, wnioskowania rozmytego i algorytmów genetycznych-ewolucyjnych) w inżynierii lądowej;
  • Mechanika materiałów i konstrukcji (szczególnie analiza złożonych modeli i procesów nieliniowych, wieloskalowych, przebiegających w czasie) i zagadnienia multidyscyplinarne;
  • Teoria i implementacja metod odwrotnych z wykorzystaniem danych doświadczalnych;
  • Metody tworzenia oprogramowania (szczególnie integracja software'u, generacja siatek, programowanie równoległe i rozproszone);
  • Metody i oprogramowanie CAD/CAE oraz zastosowania grafiki komputerowej do problemów inżynierskich.

  Zespół Zastosowań Informatyki w Inżynierii

  • Modele obliczeniowe w analizie konstrukcji inżynierskich oraz zagadnień sprzężonych (w tym zastosowania w nowoczesnej analizie ustrojów powierzchniowych, w mechanice konstrukcji betonowych, stalowych i geotechnice oraz analizie trwałości konstrukcji z materiałów kompozytowych);
  • Rozwój metod sztucznej inteligencji w zastosowaniu do zagadnień mechaniki i inżynierii lądowej (w szczególności zagadnienia identyfikacji, programy hybrydowe MES/SSN, Bayesowskie sieci neuronowe);
  • Modele obliczeniowe w analizie materiałów (w tym modele nielokalne zjawiska lokalizacji, analiza propagacji pękania, modelowanie kompozytów i homogenizacja obliczeniowa);
  • Metody dyskretyzacyjne i tworzenie nowoczesnego otwartego środowiska programowego do analizy zagadnień mechaniki konstrukcji i materiałów metodą elementów skończonych.

Zespół Metod Obliczeniowych w Mechanice

  • Modelowanie wieloskalowe;
  • Zastosowania hp-adaptacyjnej metody elementów skończonych w inżynierii lądowej i mechanice;
  • Rozwijanie i zastosowanie metod bezsiatkowych do niestacjonarnych zadań nieliniowych;
  • Hybrydowe teoretyczno-doświadczalne metody analizy w mechanice ciał odkształcalnych;
  • Modelowanie bezpiecznego czasu eksploatacji za pomocą metod mechaniki zniszczenia;
  • Metody optymalizacji;
  • Zagadnienia wielopolowe;
  • Zastosowania metod brzegowych i typu Trefftza, zagadnienia propagacji fal.